35-manifest

35 jaar oud. Nog niet zo lang geleden leek dit heel ver weg. En klonk dit ook letterlijk oud. En toen was ik het opeens zelf. Plots en onoverkomelijk, zoals een fikse regenbui. Want zo voelde het de afgelopen weken wel een beetje.

Ik ben nooit echt bewust bezig geweest met ouder worden of verjaardagen tellen. Maar nu kreeg ik het er toch een beetje warm van. Alsof het tijd was om de balans op te maken, van wat is geweest en wat nog komt. Een stilstaan bij en uitkijken naar. En vooral (dat leerde ik met de jaren) zijn en voelen in het nu om van hieruit bewust keuzes te maken.

Manlief dacht er zo het zijne van (ik vermoed een vroege midlife crisis die wel weer zou overwaaien met een paar extra aperitieven :-). Noah was -toen ik hem vertelde dat mama in alle rust even een weekendje wou nadenken- dan weer in paniek dat ik me in een grot zou terugtrekken en de weg niet meer terug zou vinden (aan kinderlijke fantasie bij ons thuis geen gebrek, hij zag al talloze doemscenario’s voor ogen, van beren tot verdwalen in het donker).

Alle gekheid op een stokje, terwijl ik dit schrijf zijn Manlief en ik er een weekendje op uit naar Villa Augustus, één van mijn favoriete dichtbij-ont-haast-adresjes. Denk aan een hotel, restaurant en markt in 1 in een indrukwekkend historisch pand, omgeven door een prachtige moestuin. Dat leek me bij nader inzien en dit winterweer toch een beter scenario dan een grot :-).

En zo zit ik bij een homemade Rocher en een kop thee na te denken over wat ik de afgelopen jaren geleerd, gedaan of net uitgesteld heb. Over waarmee ik mijn cliënten in mijn praktijk zie worstelen. En welke wijze woorden en inzichten hen en mij al geholpen hebben. Lijstjes-lover als ik ben, een oplijsting van mijn top 5.

Betekenis i.p.v. geluk

Omdat goede en minder goede episodes elkaar in ieders leven wel afwisselen. En het vaak veel waardevoller is om stil te staan bij wat je betekent voor anderen omwille van wie je bent en wat je doet. Hoe wil jij je stempel drukken en herinnerd worden?

Ik wil bewust betrokken en aanwezig zijn, voor mijn kinderen, man, familie en vrienden. In een oprechte “hoe was je dag?”, in samen koekjes bakken met mijn kinderen in een ontplofte keuken en in regelmatig bijkletsen met mijn besties. Ik weet intussen dat dit in de drukte van elke dag ook snel vergeten is en dat ook dat niet erg is, zolang je er maar steeds bewust opnieuw in investeert.

Ik wil een mensgerichte HR-manager zijn, waar nodig hard in de boodschap, maar steeds zacht voor de persoon. In een omgeving die er toe doet en het verschil maakt, met een uitgesproken voorkeur voor de zorgsector en de social profit. Ik zal altijd op zoek gaan naar deze werkcontexten en als ik die niet (meer) vind, zelf creëren #girlsboss #freedomentrepreneur

Veerkracht i.p.v. kracht

Omdat net de kracht om terug te veren bij wat anders liep dan verwacht, verdriet of foute keuzes je krachtig maakt.

De vroeggeboorte van Juliette was de meest intensieve, maar ook meest leerrijke les in “leven” die ik tot nu toe kreeg. Ik zie het ook vaak in mijn praktijk, soms moet het eerst regenen alvorens je de zon écht voelt. Wacht niet te lang met het realiseren van je dromen, hoe groot of klein ook! Ik bouw zelf verder aan die van mij #unicornyourlife

Koesteren en beleven i.p.v. hebben

Omdat herinneringen maken en samen dingen doen er zoveel meer toe doen.

Ik hou van mooie dingen en mijn unicorn-hart zal altijd sprongetjes blijven maken bij fijne hebbedingetjes. Maar ik weet intussen ook dat bij tijd en stond ‘ont-spullen’ oplucht. En dat ik me van mijn eigen kindertijd vooral de warme pudding met speculoos herinner (en die stiekem ook vaak nog maak als comfort-food en glimlach als Noah zegt “bij oma krijg ik altijd warme pudding met speculoos”) … Ik wil geen bucket-list van hot-places -to- see die ik nog allemaal moet afvinken, maar vooral fijne (dichtbij-) plekken blijven ontdekken die me even doen stilstaan. Geen louter-Pinterest-proof huis, maar een warme thuis waar geleefd, gebakken én geknutseld mag worden. Met af en toe een Pinterst-proof foto als resultaat en een min of meer opgeruimde versie voor slaaptijd :-).

Loslaten i.p.v. krampachtig vasthouden

Omdat dingen soms tijd nodig hebben, soms niet mogen zijn of gewoon je talent niet zijn.

Ik weet intussen dat graag zien soms ook loslaten betekent. Of het nu over vriendschappen of ergernissen gaat. En nee, ik ga nooit een fervente sporter worden. Ik ga op zoek naar een sport die ik leuk vind. En misschien af en toe zal doen ;-). Manlief zal de “weetjes-man” in een quiz blijven en ik, ik laat quiz-en vanaf nu aan me voorbij gaan. Maar wil tussen de mama-spits-uren door wel terug wat meer naar het nieuws proberen luisteren. Kwestie van niet helemaal wereldvreemd te worden :-).