In mijn zoektocht naar een geschikt vaderdagscadeautje voor Manlief viel het me op dat het net uitpuilt van blogs over #happymomlife. En kletsende mama’s die hun reilen en zeilen delen. Maar er in verhouding bitter weinig mannelijke varianten zijn (tenzij ik deze nog niet/onvoldoende ken, tips zijn altijd welkom!).

Als je vrouw in een leeuwin verandert.

Vreemd dacht ik zo. Want ook al heb je als mama het voorrecht én alleenrecht om zo’n klein wonder in je buik te dragen, de komst er van is toch minstens even intensief voor je wederhelft. En misschien nog wel intensiever. Want die krijgt er niet alleen een verfrommeld wonder bij dat liefde, verantwoordelijkheid, tijd en zo veel meer in een ander perspectief plaatst. Maar die ziet hoogstwaarschijnlijk (eigen interpretatie nadat ik een kleine steekproef deed in mijn omgeving, mezelf inclusief) ook zijn vrouw van dag op dag veranderen. In een echte leeuwin die van ’s morgens tot ’s avonds haar welpje(s) voedt, koestert en beschermt. Het zijn ook diezelfde welpjes die daddy cool vermoedelijk met hun komst van de troon van verliefdheid en aandacht stoten. Want aan de hulpeloosheid en voortdurende behoeften van die onverzadigbare, maar o zo schattige monstertjes kan een moederhart moeilijk weerstaan. Ik pleit alleszins schuldig. En Manlief, die kan best wel voor zichzelf zorgen. Denk ik dan in de veelheid van to do’s.

Vaderklets in de vom van afzondering of verstrooiing?

Ik vroeg me ook af wat maakt dat mannen (alleszins in mijn ogen, maar een kleine test bevestigt: #momlife: 14 879 036 berichten op Instagram, #dadlife: 1 453 627 berichten) minder communiceren dan vrouwen over wat het ouderschap met ze doet, waar ze energie uit halen/ tegen aan lopen en hoe ze elkaar kunnen helpen. Mijn buikgevoel als psychologe zegt me dat vrouwen hoogstwaarschijnlijk vaker dan mannen interactie/ sociale steun zoeken als copingstrategie gebruiken wanneer ze geconfronteerd worden met een intense ervaring. En mannen meer gebruik maken van andere copingstrategieën vb. afzondering of verstrooiing zoeken. En, bedacht ik vervolgens, misschien worden die andere copingstrategieën soms te veel/ verkeerdelijk geïnterpreteerd  als minder betrokken.

Eerlijk, ik durf ook wel eens te ontploffen als Manlief na een intense dag met de kiddies in de zetel ploft om naar de basket te kijken terwijl er (alleszins in mijn hoofd) nog van alles moet gebeuren. En de kans is ook wel reëel dat ik daar op één van de volgende dates met de girls een kleine boom over opzet. En dat de girls dit uitvoerig beamen en er misschien nog een schepje bovenop doen wat hun eigen exemplaren betreft :-).

Als papa vermist is en op het toilet blijkt te zitten. Alias de krant leest.  

Na al deze hersenspinsels kwam ik alvast tot volgende vaderdagcadeautjes voor mijn Manlief. Misschien ook inspiratie voor andere mama’s?

• Wat meer bewuste mildheid in het omgaan met zijn copingstrategieën (Voorbeeld: als hij bijna als vermist wordt opgegeven, maar gewoon op het toilet blijkt te zitten –  alias de krant leest :-).   
• Mijn “leeuwinnen-gehalte” wat bewuster onder controle houden. En een roulement in de eerste en tweede plaats van verliefdheid en aandacht introduceren. Of minstens een meer eervolle tweede plaats. (Lees: meer bewuster gewoon eens terug man en vrouw zijn, en niet altijd papa en mama).

Mannelijk talent.

Alle gekheid op een stokje, ik ben soms ook best wel jaloers op Manlief (en vermoedelijk vele papa’s met hem) zijn talenten. Om de dingen gewoon hun gang te laten gaan (en niet alles steeds te willen voorbereiden en te controleren). Om ongegeneerd heel enthousiast en wild te spelen ongeacht het tijdstip van de dag (en ja, zelfs net voor het slapengaan, wat is daar nu mis mee?). Om de tijd die je doorbrengt met je kiddies echt cool te wezen (en de huishoudelijke beslommeringen te laten voor wat ze zijn). En nog zo veel meer!

Daarom op vaderdag een ode aan daddy cool. En zijn copingstrategieën. Happy father’s day!

Ps O ja, ik kocht ook nog een echt cadeautje. Een gepersonaliseerde das met de initialen van Noah en Juliette. 100% handwerk van een beloftevolle dame. Check Jules Morris Ties.

In mijn zoektocht op het net naar blogs over #dadlife viel dit exemplaar me op: Vaderklap. Met recent een gelijknamig uitgebracht boek. Nog een cadeautip voor late beslissers?

Bron foto: van Mariel