Energie bijtanken op het Franse platteland

Begin juni vertoefde ik samen met mijn gezin en mijn ouders in la Creuse, het groene hart van Frankrijk zoals ze het zo mooi zeggen. Het is de afgelopen jaren zo’n beetje een jaarlijkse traditie geworden om ergens in mei of juni, voor het echte zomerseizoen van start gaat, nog even energie bij te tanken op het Franse platteland.

Net als vorig jaar liet ik me inspireren door 30 plus kids (ja, tot die categorie behoren we intussen al even, geen ontkomen aan :-). Mijn oog viel dit keer op l’ Abbaye du Palais, een verblijf in een voormalige abdij op een groen en kindvriendelijk domein. Ik was getriggerd door hun “pamperweken”, of  (zo beloofde de website) een verwennerij voor jonge kinderen én hun ouders met o.a. een kookworkshop in de abdijkeuken voor de papa’s plus kinderen en een massage voor de mama’s. Benieuwd gingen we op pad! Zou dit een goed ont-haast-adres zijn?

En ja hoor, het werd een heerlijke pamper-tien-daagse waar ik in de drukte van elke dag nog wel eens met heimwee aan terug dacht de voorbije dagen. Zelden liet Noah zo veel traantjes om te vertrekken op een laatste vakantiedag! Er ligt hier al een brief voor “zijn” Saskia klaar om te zeggen hoe hard hij het ’s avonds voeren van de dieren mist…

Voetjes onder tafel

Deden we dan zoveel spectaculair? Helemaal niet, én net dat zorgde voor een relaxte vakantie op een veel lager tempo dan de alledaagse drukte. Denk o.a. aan ’s morgens bij een warme kop koffie de kachel aansteken om de nog wat prille -zomer -kilte uit de gîte te halen, het op onze pantoffels verse broodjes halen in de abdijkeuken (Noah was al ongeduldig van bij het ochtendgloren), genieten van een boek op het terras met zicht op spelende kiddies in de mooie tuin of een frisse duik in het zwembad met de paarden en pony’s op de achtergrond. Martijn bleek ook een zeer getalenteerde kok te zijn die ons meerdere malen liet genieten van zijn kookkunsten. Lekker gemakkelijk voetjes onder tafel met de kinderen aan de overkant van het erf in bed, leve de baby-phone (ze sliepen wonderwel rustig en goed op een nieuwe locatie, zou die buitenlucht daar voor iets tussen zitten?) Manlief kookte trouwens een namiddag mee in de keuken voor één van de diners. En Noah, die mocht een keertje pizza-chef -voor- 1- dag zijn, inclusief een zelfgemaakte koksmuts!

 

Mamie Bigoude

We deden een paar kindvriendelijke, maar ook voor de volwassenen best interessante uitjes. Zo bezochten we een heus wolvenpark, gingen we op bizon-safari en kuierden we rond in een paar stadjes in de buurt (met o.a. een leuke plaatselijke markt en rozentuin in Bourganeuf, een verrassend en hedendaags kapelletje in Sous-Parsat en het mooie Moutier-d’Ahun). Mijn favoriet lunch-adresje vonden we in Limoges bij Mamie Bigoude, check die kleurrijke decoratie, daar kan je toch alleen maar vrolijk van worden?! Het dorpje Masgot met de bekende sculpturen van de steenhouwer François Michaud vonden we allemaal wat ontgoochelend, maar het leuke winkeltje bij het toeristisch bureau (waar je naast een origineel cadeautje spotten ook lekker kan lunchen) maakte dat helemaal goed.

 

Vele hemels boven de zevende

Ik had me voorgenomen om tijdens de vakantie wat leesachterstand bij te werken en mijn loopschoenen nog eens boven te halen. Ik slaagde er niet zo vaak in als ik me had voorgenomen, maar -met een beetje vakantiemildheid ingecalculeerd- zeker voldoende! Qua vakliteratuur nam ik “Eerste hulp bij Stress & Burn-out” van Elke Van Hoof door. Qua fictie heb ik (eindelijk) “Vele hemels boven de zevende” van Griet Op de Beeck gelezen. Wondermooi en ook best wel triest. Een stukje woordkunst…

Ik wens jullie allemaal het allermooiste, beter dan het beste bestaan. Leef hard en goed en schoon en wild. Kijk goed, voel beter. Wees niet bang. Kies voor wat u blij maakt, wat het ook moge zijn. Durf proberen wat lastig lijkt. Leg de lat hoog genoeg. Koester en laat u koesteren. Geef anderen wat ze verdienen en uzelf minstens ook. Blijf hopen, willen, dromen, wensen. Wees kwetsbaar en sterk, en lief voor de dieren. En drink op tijd en stond een goed glas, dat helpt altijd.

Papa en Manlief gingen een paar dagen met me mee voor een ochtendloopje in het mooie groen in de omgeving van de abdij. En ja, ik heb mijn schoenen niet meer in de kast teruggezet en liep eens thuis alvast nog een toertje. Nu nog volhouden!

Catch-of-the-week

De meest opmerkelijke ervaring van de trip was voor mij alleszins de massage in de kapel van het domein. Ik heb nog nooit in een dergelijke setting een wellness behandeling gekregen! En het bezoek aan de fabrieksverkoop van J. L. Coquet was zeker en vast de catch-of-the-week; we zijn een heus porseleinen servies rijker voor een klein prijsje.

Dance in the rain

Was het dan allemaal picture perfect? Natuurlijk niet. Net als het weer best wel wispelturig was (we zagen vaak alle seizoenen op 1 dag), hadden Noah en Juliette ook wel eens een lastig moment, was de autorit met momenten wat stressvol en gingen de dagen zoals altijd veel te snel. Life is not about waiting for the storm to pass. It’s about learning to dance in the rain (Vivian Greene).

PS Mama en ik deden de autorit met de kinderen in twee keer. We overnachtten in Chateau d’Epilly, een charmant kasteeltje in de Loire-streek, een aanrader voor een kindvriendelijke (tussen)stop met een aantal indrukwekkende kastelen op een half uurtje rijden (wij bezochten het indrukwekkende Chambord). Het stadje Compiègne, eén van onze tussenstops vlak voor Parijs was ook een aangename verrassing met fijne picknick plekjes in het groen.

#takemebackplease #unicornyourmind #onthaasten