De voorbije weken waren een intense mix van hard werken en veel feestjes. “Work hard, play hard” zullen we maar zeggen. Een piek van zomerse kampdrukte op het werk én een toevallig samenkomen van een aantal fijne feestelijkheden. De trouw van een collega, manlief, neefje en metekind die tijdens dezelfde maand verjaren én een handlettering workshop rond het maken van feestelijke kaartjes op de agenda, … Tegelijk hebben geluk en verdriet zelden zo dicht bij elkaar gelegen als in de afgelopen weken. Met een veel te vroeg afscheid en twee wolken van baby’s die elkaar in mijn dichtste vriendenkring met een paar weken tijd hebben afgewisseld.

Ik neem jullie graag mee in de  hersenspinsels en inspiratie die dit alles bij me opriep.

The secret ingredient is always love

Ik mocht de voorbije jaren meegenieten van een heel aantal trouwfeesten van vrienden en collega’s (lees: er was nog niet zo lang geleden een tijd waarin trouwfeesten en babyborrels bijna inherent verbonden waren aan onze weekends ;-). Zelden zag ik echter een zo oprecht en authentiek verliefd stel als een paar weekends terug. Hoe mooi als mensen ook na een periode van samen zijn toch nog zo gek op elkaar kunnen zijn alsof ze elkaar nog maar net leren kennen hebben. En de liefde er letterlijk afspat! Samen met een collega filosofeerde ik over wat er nu het meest onvoorwaardelijk en oprecht is. Het bijna blind vertrouwen in de liefde van kersverse koppels die aan de start van hun weg samen staan of het bewust (opnieuw) kiezen voor elkaar als er intussen ook periodes van regen en zonneschijn (lees realiteit) in het samen-zijn de revue gepasseerd zijn. We concludeerden dat beiden in essentie puur en authentiek zijn én er voor alles een tijd is. Ik heb soms stiekem een beetje heimwee naar die onbezorgde tijd van elkaar te leren kennen en nog geen echte verantwoordelijkheden (samen) te hebben, een open horizon en eindeloze plannen. Tegelijk ben ik blij en dankbaar voor de verworven inzichten, de  realiteitszin en het vallen en opstaan van de voorbije jaren. Waarin je als mens en als koppel groeit. Nog elke dag. En je beseft dat er in het leven eigenlijk maar 1 fundamentele beslissing is waarop je nooit meer terug kan keren, deze om samen ouder van een nieuw wezen te worden… Tot slot (voor we een te zware psychologische toer op gaan 🙂 ) nog een paar tips voor wie nog op zoek is naar wat extra creatieve trouwinspiratie. Check deze mooie mix van retro stoelen, ik ben helemaal fan! En een origineel en handmade cadeau bedacht door een collega: we kochten een wit servies en versierden allemaal één stuk met een porseleinstift. Misschien ook wel leuk voor de komende feestdagen? Mijn favoriet was alleszins onderstaand bord met handlettering quote: the secret ingredient is always love.

 

Nu tijd

voor verbinding

Na het kleine woordje ja

Alle liefde

en geluk

Vandaag, nog lang daarna

(JIP.)

Over ouder worden en uitgekristalliseerde intelligentie 

Als op korte tijd verjaardagsfeestjes van kleuters, tieners en dertigers elkaar afwisselen, dan besef je pas goed hoe we evolueren als mens en hoe we ons referentiekader gedurende het leven bijstellen. Kleuters en tieners, beiden ongeduldig om de wereld te verkennen. Het kan niet snel genoeg gaan, waarbij een jaartje ouder worden gelijk staat aan o.a. nieuwe verworven vaardigheden (wauw, de eerste keer zonder zijwieltjes rijden) en nieuwe verworven rechten (een eerste keer nippen aan een glaasje alcohol). En ouder worden alleen maar cool lijkt te zijn :-).  Bij dertigers van wie de 4 stilaan komt loeren (zoals Manlief en mezelf), komt met elk jaar ook het besef dat de weg nog steeds open ligt, maar niet alle paden meer evident zijn. En worden de fysieke limieten al wel eens gevoeld (zeker na een trouwfeest, tegenwoordig een van de weinige avonden waarop we nog eens ongegeneerd dansen, stel je voor :-). Tegelijk geloof ik ook wel in “een jaartje ouder, een jaartje wijzer”. Zo las ik onlangs een interessant artikel van neuropsycholoog Jacqueline Mulder over “uitgekristalliseerde intelligentie”. Of hoe ouder je wordt, hoe beter je beslissingen kunt nemen: je kunt beter relativeren en daardoor beter de essentie van een probleem vatten.  Voor dertigers voor wie dat allemaal worst mag wezen en het toch best moeilijk hebben met een jaartje extra: Mynd.nu maakte recent een ludieke, maar toch treffende oplijsting waarom het leven beter is als dertiger dan als twintiger. Ik citeer:

• Je weet wie je vrienden zijn
• Je kunt loslaten
• Je weet wat je stijl is
• Je weet beter wie je bent én wat je wilt
• Je accepteert jezelf zoals je bent
• Je weet bij wie je uit de buurt moet blijven
• Je weet waar je grenzen liggen
• Je gebruikt je tijd en lichaam beter

Dat ik dit alles persoonlijk elke dag en met volle overtuiging inzet, durf ik nu ook weer niet te beweren. Maar dat ik dit herken en dit ook overeenkomt met de evolutie die ik mezelf en leeftijdsgenoten zie maken, toch wel.

Of je nu blij bent met een jaartje ouder of niet, elke verjaardag is volgens mij het perfecte excuus om het huis en de tafel nog eens extra te versieren. Ik liet me voor Manlief zijn verjaardag alvast even gaan. Let’s have some cake and celebrate!

 

We willen morgen

We willen alles

We willen het keer op keer

Maar misschien vinden we in minder

Wel zoveel meer

(Lief leven)

Today is a good day to make something beautiful

Met de eerste verjaardag van Juliette in het vooruitzicht en omdat het al enige tijd op mijn wish-list stond, volgde ik onlangs een workshop handlettering van Mino paper sweets.  Workshop -locatie- van -dienst was het mooie (én lekkere)  Table stories. 

Wat ik na een avondje inspiratie opdoen en uitproberen concludeerde:

• Of je nu een beginner (zoals ik) of een doorwinterde beoefenaar bent, handlettering zorgt ervoor dat je je hoofd leeg maakt… #happycrafting
• Oefening baart kunst; ik zag toch wel een duidelijk verschil tussen beginners en mensen die al even bezig zijn. Maar, met een aantal voorbeelden en eenvoudige tips kan je ook als beginner zeker al aan de slag voor een mooi en feestelijk resultaat.
• Essentiële benodigdheden: een leuk schriftje om te oefenen, stiftjes met verschillende diktes/ kleuren, kalkpapier, meetlat en potlood.

Ik heb me voorgenomen om de komende tijd nog wat te oefenen op een vaster handschrift en een betere compositie. De handgeschreven letters liggen mij alvast het best.

Als geluk en verdriet hand in hand gaan

Als geluk en verdriet hand in hand gaan, dan voel je de kwetsbaarheid van het leven en van jezelf. Met een grote krop in de keel zag ik één van mijn beste vriendinnen hoogzwanger afscheid nemen van haar mama. Ongelooflijk dapper, met veel verdriet voor wat niet meer zal zijn, hartverwarmende dankbaarheid voor wat is geweest en intens hoopvol voor wat nog komen moet. Een les in leven. En in het leven vieren. In groot en klein geluk. Bij regen en bij zonneschijn.

Vier elke dag

een beetje meer het leven

Vier het niet alleen

laat je met fijne mensen omgeven

Proost op de dingen

die je meemaken mag

En proost

op elke nieuwe dag

Laat aan ieder weten 

hoeveel je om ze geeft

En vier

dat je samen leeft

(Dicht erbij)